صدای زنگ کاروانیان خاموش می‌شود. حاجیان از راه رسیده، در سکوت کامل فرو می‌روند. عالم ملک و ملکوت گوش جان به ندای ملکوتی برترین اولاد آدم می‌سپارد، تا آیه اکمال دین را از دهان مبارکش بشنود. او بر بلندای تاریخ قدم می‌نهد تا پیام رب‌العالمین را به همگان ابلاغ نماید که:

«الیوم اکملت لکم دینکم...»

 آنگاه چون کسی که بار سنگینی را از دوش بر زمین نهاده باشد، نفس راحتی می‌کشد و می‌فرماید:

«من کنت مولاه فهذا علی مولاه»