چرا قبر امام حسین (علیه السلام) شش گوشه دارد؟
پاسخ: در میان اقوال مورخان دربارة چگونگی دفن حضرت سید الشهداء (علیه السلام) و یاران باوفای آن حضرت اندک تفاوتی، دیده می‌شود؛ جهت روشن شدن موضوع به تشریح بعضی از آنها می‌پردازیم:
الف. مرحوم مفید پس از ذکر اسامی هفده نفر از شهیدان بنی‌هاشم که همگی از برادران و برادرزادگان و عموزادگان امام حسین (علیه السلام) بودند، می‌فرماید: آنان پایین پای آن حضرت در یک قبر (گودی بزرگ) دفن شدند و هیچ اثری از قبر آنان نیست و فقط زائران با اشاره به زمین در طرف پای امام (علیه السلام) آنان را زیارت می‌کنند و علی بن الحسین (علی اکبر) (علیه السلام) از جملة آنان است، برخی گفته‌اند: محل دفن علی اکبر نسبت به قبر امام حسین (علیه السلام) نزدیک‌ترین محل است. (الارشاد، سلسلة مؤلفات شیخ مفید، ج11، صص125ـ 126، جزء2)
ب. و نیز می‌گوید: پس از بازگشت عمر بن سعد از کربلا، جماعتی از بنی‌اسد که در غاضریه سکونت داشتند، آمده و بر پیکر امام حسین (علیه السلام) و یارانش نماز گذاردند و آن حضرت را همان جایی که الآن قبر اوست دفن کردند و علی ابن الحسین (علی اکبر) (علیه السلام) را در پایین پای پدر به خاک سپردند، سپس برای دیگر شهیدان از اهل بیت و اصحاب، حفیره‌ای کندند و همة آنان را در آن حفیره به صورت دسته جمعی دفن کردند و عباس بن علی (علیه السلام) را در راه غاضریّه، در همان محلی که به شهادت رسید و اکنون قبر اوست به خاک سپردند. (الارشاد، سلسلة مؤلفات شیخ مفید، ج11، صص125ـ 114، جزء2؛ موسوعة العتبات المقدسه، قسم کربلا، جزء 8)
ج. در بعضی از روایات آمده است: امام سجاد (علیه السلام) (با قدرت امامت و ولایت) به کربلا آمد و بنی‌اسد را سرگردان یافت، چون که میان سرها و بدن‌ها جدایی افتاده بود و آنها راهی برای شناخت نداشتند، امام زین‌العابدین (علیه السلام) از تصمیم خود برای دفن شهیدان خبر داد، آنگاه به جانب جسم پدر رفت، با وی معانقه کرد و با صدای بلند گریست، سپس به سویی رفت و با کنار زدن مقداری کمی خاک قبری آماده ظاهر شد، به تنهایی پدر را در قبر گذاشت و فرمود: با من کسی هست که مرا کمک کند و بعد از هموار کردن قبر، روی آن نوشت: «هذا قبر الحسین بن علی بن ابی طالب الّذی قتلوه عطشاناً غریباً»؛ این قبر حسین بن علی‌بن‌ابیطالب است، آن حسینی که او را با لب تشنه و غریبانه کشتند. پس از فراغت از دفن پدر به سراغ عمویش عباس (علیه السلام) رفت و آن بزرگوار را نیز به تنهایی به خاک سپرد.
سپس به بنی‌اسد دستور داد تا دو حفره آماده کنند، در یکی از آنها بنی‌هاشم و در دیگری سایر شهیدان را به خاک سپردند، نزدیک‌ترین شهیدان به امام حسین (علیه السلام) فرزندش علی اکبر (علیه السلام) است؛ (مقتل مقرم، ص320 ـ 321) امام صادق (علیه السلام) در‌این‌باره به عبدالله بن حمّاد بصری فرموده است: امام حسین (علیه السلام) را غریبانه کشتند، بر او می‌گرید کسی که او را زیارت کند غمگین می‌شود و کسی که نمی‌تواند او را زیارت کند دلش می‌سوزد برای کسی که قبر پسرش را در پایین پایش مشاهده کند. (کامل‌الزیارات، صص537 ـ 538، المقرم، ص321)
گرچه بعضی از مطالب در کیفیت به خاک سپاری امام حسین (علیه السلام) و این که چه کسی امام حسین (علیه السلام) را دفن کرده، در این نقل‌ها متفاوت است، ولی از مجموع آنها یک نکته قابل استفاده است که به عنوان نتیجه ارائه می‌گردد و آن این که قبر علی اکبر (علیه السلام) در پایین پای امام حسین (علیه السلام) قرار دارد.
بنابراین می‌توان ادعا کرد که ضریح کوچکی که بر ضریح حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) متصل است و در طرف پایین پای آن حضرت قرار دارد و از مجموع دو ضریح یک ضریح شش گوشه درست شده به احترام علی اکبر (علیه السلام) و به نام آن حضرت است.
